Niewielki narząd znajdujący się w przedniej części szyi to jeden z najważniejszych gruczołów wydzielających hormony w organizmie człowieka. Nie powinno więc dziwić, że choroby tarczycy mogą mieć bardzo poważne konsekwencje. Dlatego tarczycę należy badać, a jedną z podstawowych metod stanowi tutaj ultrasonografia. Przyjrzyjmy się więc temu, jak wygląda badanie USG tarczycy i kiedy zaleca się jego wykonanie.

Niemal co piąta osoba w Polsce ma problemy z tarczycą, chociaż nie wszyscy zdają sobie z nich sprawę. Najczęstsze choroby tarczycy to jej niedoczynność, czyli niedostateczna produkcja hormonów, lub nadczynność, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto) oraz powiększenie tarczycy, czyli wole. – Pojawiać się mogą również guzki, a w niektórych przypadkach także złośliwe nowotwory – dodaje przedstawiciel Centrum Medycznego SAN-CREDO-MED.Dlatego wczesna diagnoza jest tak istotna.

Kiedy wykonać badanie USG tarczycy?

Objawy problemów z tarczycą mogą przyjmować bardzo różną postać. Na pewno zwrócić należy uwagę na:

  • ucisk pojawiający się w gardle i przełyku, szczególnie gdy towarzyszą mu duszności i problemy z przełykaniem,
  • pogarszający się stan skóry i wypadanie włosów,
  • szybką utratę wagi albo jej przyrost pomimo braku zmian w diecie i poziomie aktywności fizycznej,
  • ciągłe uczucie zimna i braku energii,
  • pojawienie się problemów ze snem,
  • zaburzenia miesiączkowania.

Jeśli zaobserwujemy u siebie któryś z tych objawów, bezzwłocznie zgłośmy się na badanie USG tarczycy. Mieszkańcy Warszawy mogą wykonać je w Centrum Medycznym SAN-CREDO-MED (przy Komorskiej lub na Solcu).

Jak wygląda badanie USG tarczycy?

Osoby obawiające się tego badania warto od razu uspokoić: jest ono bezbolesne, nieinwazyjne i bardzo szybkie. Nie wymaga skierowania lekarskiego ani specjalnych przygotowań ze strony pacjenta. Podczas badania pacjent kładzie się z odsłoniętą szyją, a lekarz smaruje ją żelem ułatwiającym przesuwanie głowicy aparatu po skórze. Badanie trwa zwykle kilka, najwyżej kilkanaście minut. Pozwala na ocenę wielkość gruczołu oraz umożliwia wykrycie ewentualnych zmian, niewyczuwalnych w badaniu palpacyjnym. Lekarz może przyjrzeć się strukturze tkanki i na tej podstawie podjąć decyzję o ewentualnych dalszych działaniach.